معنی حسن عجلی - جستجوی لغت در جدول جو

حسن عجلی(حَ سَ نِ عِ)

لغت نامه دهخدا

(حَ سَ نِ عَ)

ابن علی اشتیبی، متخلص به عدلی و ملقب به عون الله علاءالدین. شیخ زاویۀ قوچه پاشا در استانبول بود و در 1026 هجری قمری درگذشت. او راست: ’آخر کار’ در تصوف، به ترکی. و دیوان شعر ترکی دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 292)

لغت نامه دهخدا

حسن عینی

(حَ سَ نِ عَ)

ابن حسن بن عبدالله عینتابی، متخلص به عینی. مدرس ادب فارسی در استانبول (1180- 1253 هجری قمری). دیوان شعر و ساقینامۀ ترکی و چند منظومۀ دیگر دارد. (هدیهالعارفین ج 1 ص 301)

لغت نامه دهخدا

حسن علوی

(حَ سَ نِ عَ لَ)

ابن علی بن حسن بن عمرالاشرف بن زین العابدین علوی هاشمی، مکنی به ابومحمد اطروش. سومین پادشاه علویان طبرستان است. در 225 هجری قمری متولد و پس از قتل محمد بن زید در 287 هجری قمری به امامت زیدیان طبرستان منصوب شد. و چون مغلوب گردید، سیزده سال در دیلم بزیست و مردم آنجا را از مجوسیت به اسلام خواند و زیدی کرد و لشکری از ایشان تهیه نمود و به طبرستان حمله کرد و آن را در 301هجری قمری گشود و لقب ناصر گرفت و چون کر بود به اطروش معروف شد. در آمل به سال 304 هجری قمری درگذشت. او راست: ’الاذان و الاقامه’، ’اصول الزکاه’، ’الایمان و النذور’، ’بیع امهات الاولاد’، ’الحدود’، ’الرهن’، ’الشفعه’، ’الصلاه’، ’الصیام’، ’الطهاره’، ’السیر’، ’الغصب’، ’الاقامه’ و ’المناسک’. (هدیه العارفین ج 1 ص 269)
ابن محمد بن اسماعیل بن زید. معروف به داعی کبیر و حسن بن زید. رجوع به حسن طبری بن محمد بن اسماعیل شود

لغت نامه دهخدا

حسن عجیمی

(حَ سَ نِ عُ جَ)

ابن علی مکی حنفی. درگذشتۀ 1100 هجری قمری او راست: الاجوبه المرضیه و سه کتاب دیگر که در هدیهالعارفین (ج 1 ص 294) یاد شده است

لغت نامه دهخدا

حسن عبدی

(حَ سَ نِ عَ)

ابن علی بن نصر بن عقیل واسطی بغدادی. شاعر. مدتی در خدمت ملک امجد در بعلبک بود و در 596 هجری قمری درگذشت. (فوات الوفیات ج 1 ص 124) (زرکلی چ 1 ص 233)

لغت نامه دهخدا

حسن عاملی

(حَ سَ نِ مِ)

ابن جعفر بن حسن بن نجم الدین اعرج عاملی کرکی امامی، ملقب به بدرالدین و درگذشتۀ 933 هجری قمری او راست: شرح شاطیبه جزریه و جز آن. (هدیه العارفین ج 1 ص 288)
ابن علی بن احمد حایینی شیعی امامی. درگذشتۀ 1135 هجری قمری رجوع به حسن بن علی بن احمد عاملی حایینی شود

لغت نامه دهخدا

حسین تجلی

(حُ سَنِ تَ جَلْ لی)

محمد حسین تجلی، شاعر کاشانی به هند رفت و در 1041 هجری قمری درگذشت. (ذریعه ج 9 ص 168)

لغت نامه دهخدا

حسن اعلی

(حَ سَ نِ اَ لا)

در اصطلاح رجال و درایت حدیثی است که نسبت آن به حسن، مثل حدیث صحیح اعلی است، نسبت به حدیث صحیح

لغت نامه دهخدا

حسن عمل

(حُ نِ عَمَ)

نیکوکاری:
جزای حسن عمل بین که روزگار هنوز
خراب می نکند بارگاه کسری را.
؟

لغت نامه دهخدا

حسن عکی

(حَ سَ نِ عَکْ کی)

ابن علی بن محمد بطیحش علوی حنفی (1075- 1121 هجری قمری). او راست: جواهرالعقود و سه کتاب دیگر که در هدیهالعارفین (ج 1 ص 296) و اعلام زرکلی بنقل از سلک الدرر (ج 2 ص 31) یاد شده است

لغت نامه دهخدا

حسن حلی

(حَ سَ نِ حِلْ لی)

ابن علی بن داود، معروف به ابن داود حلی (647- 710 هجری قمری). او راست: ’اکلیل الناجی’ در عروض. و یازده کتاب دیگر او در هدیهالعارفین (ج 1 ص 283) یاد شده ولیکن نام او را به غلط حسین آورده، و نامی از کتاب رجال او نیاورده است و گویا این اشتباه را اسماعیل پاشا از قصص العلماء (ص 303) گرفته باشد. وی کتابی بزرگ در رجال دارد که در ذریعه (ج 10 ص 84) یاد شده است

لغت نامه دهخدا

حسن عمل

نیکو کاری

فرهنگ لغت هوشیار

حسن جلب

کشیم کوچک، نوعی پرنده ی آبزی مهاجر

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی حسن عجلی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما